DAMLALAR

ÇOCUKLUĞUMA VEDA

Sessizce ağladım, dün gece yine

Feryatlarımı kimseler duymadan,

Gözyaşlarımı kimseler görmeden.

 Artık bu son veda, çocukluk günlerime.

                                                                  LÂEDRÎ

EVLATLARIM

Bazen yaşamak öylesine zor geliyor ki,

Yaşamımın anlamısınız, bazen unuttuğum.

Siz benim uçurumdan düşerken tuttuğum,

Tutunduğum, bir dal parçasısınız.
                                                                                      LÂEDRÎ

RUHUM

Aciz ruhum aşkınla kanatlandı

Sanki dünyama cennet aralandı.

LÂEDRÎ

                       İSİMSİZ ŞİİR

“Merdüm-i dideme bilmem ne füsun etti felek,

“Giryemi kıldı hûn, eşkimi füzûn etti felek;

“Şirler pençe-i kahrımdan olurken lerzan,

“Beni bir gözleri ahuya zebun etti felek.”     YAVUZ SULTAN SELİM

(Gözlerime felek nasıl bir büyü yaptı bilmiyorum/ Ama çok fazla ağlattı, özümü kan içinde bıraktı, aşkımı arttırdı/ Aslanlar bile gücümün korkusundan titrerken/ Felek beni bir ceylan gözlüye esir etti).

Bu şiir, Yavuz Padişah’ındır. Esiri olduğu “ahu (ceylan) gözlü” ise, bir rivayete göre isimsiz bir Türkmen kızı, bir rivayete göre de eşi Hafsa Sultan’dır. 

Yok bu şehr içre senin vasfettiğin dilber Nedîmâ
Bir perî-sûret görünmüş bir hayâl olmuş sana.          NEDIM

(Ey Nedim, bu kentte senin betimlediğin güzel yok,   Bir peri görünmüş bir hayal olmuş sana.)